Een “close-up” is een term uit de film- en fotografiewereld die verwijst naar een camerastandpunt waarbij het onderwerp zeer dicht bij de camera wordt gefilmd. Bij een close-up wordt het onderwerp op een intieme en gedetailleerde manier in beeld gebracht, vaak vanaf de schouders of het gezicht.

Een close-up richt zich op de specifieke kenmerken, emoties, expressies of details van het onderwerp. Het kan dienen om de aandacht van de kijker te vestigen op belangrijke elementen van een scène, zoals de gezichtsuitdrukkingen van een personage, een object van betekenis, een belangrijk detail of een actie.

Enkele toepassingen van een close-up zijn:

1. Gezichtsuitdrukkingen en emoties: Een close-up van een persoon kan worden gebruikt om de emoties, gedachten en reacties van het personage te tonen.
2. Dialogen: Bij gespreksscènes kan een close-up worden gebruikt om de interactie en de non-verbale communicatie tussen de personages te benadrukken.
3. Objecten en details: Een close-up kan worden gebruikt om belangrijke objecten of details in een scène te tonen, die anders mogelijk over het hoofd zouden worden gezien.
4. Symboliek: Een close-up kan worden gebruikt om symbolische of metaforische betekenissen over te brengen, zoals een close-up van een traan om verdriet te benadrukken.
5. Actie en beweging: Bij actiescènes kan een close-up worden gebruikt om de details van de bewegingen en handelingen van de acteurs te tonen.

Een close-up is een krachtig camerastandpunt dat de kijker in staat stelt om zich te concentreren op de details en de emotionele intensiteit van een scène. Het kan de betrokkenheid van de kijker vergroten en een diepere emotionele verbinding met het onderwerp tot stand brengen.